მორბის არაგვი არაგვიანი, თან მოსძახიან მთანი ტყიანიდა შეუპოვრად მოუთამაშებს, გარემო თვსსა ატეხილ ჭალებსჰოი ნაპირნო არაგვის პირნო, შვებიტ მომზირნოქართველსა გულმა როგორ გაუძლოს, ოდეს მშვენება შენი იხილოს