რომ არ დამეთმო გვირილა, ძეწნა,
არ დამელანდე ქვეყნად აროდეს,
ყვავილებისგან გვირგვინი მეწნა
და სიმღერებით მევლო წყაროზე,
მევლო ზედაშით, სადაც ქადაგი
ჩემს ხმიადებზე დაილოცებდა,
მექსოვა მზითვის ჯეჯიმ-ფარდაგი,
მქონოდა ქალაქს ჩასვლა ოცნებად,
შევგუებოდი ნისლიან ერდოს,
სარკმელში გაკრულ ღამეს და ეშმას,
ხან მოვხტომოდი უბელო თეთრონს,
ჩაშლილ ნაწნავში ქარს ეთარეშა,
მეკითხა ზეცა ცისკარ-საღამოს,
მყოლოდა ლელა, ბაკური, ჩონთა,
რომ ვყვარებოდი მწყემსს და სალამურს,
იქნება ჯობდა, იქნება ჯობდა...